سلام
اومدم بگم که از امروز اسم اینترنتی من از «شیفته» به « تلخ » تغییر میکنه.
چون اسم شیفته ، یه دختر رو تو ذهن خیلی ها تداعی میکرد.
برای تکمیل این تغییر ، شاید بهتر باشه کمی راجع به خودم بنویسم.
.
..
...
خب ، چی بگم؟...آخه کار سختیه!
بذارین فکر کنم...الان میگم.
.
..
آهان.
خب،اینجوری که از شواهد برمیاد،منم یه آدمم.
یه آدم کاملا معمولی.
منتهی آدمی که خیلی چیزای خوب رو تو زندگیش فدای یه چیز کرد.
آدمی که بهترین فرصتا رو ،به امید فرصتی که سالهاست در حسرتشه ، فدا کرد.
آدمی که بهترین سالهای جوونی رو گذاشت وسط یه قمارو ، همش رو باخت.
آدمی که...
آدمی که اونقدر دیوونست که هنوزم حاضره اگه چیزی براش مونده ،فدا کنه.
...
فدای عشق.
و چه زیبا گفته اند که:
« عشق یعنی کوچک کردن همه چیز به اندازه یک چیز ؛
و بزرگ کردن یک چیز به اندازه همه چیز.»
آره! بهترین سالای جوونی و فرصت زندگی و همه چیزایی که میشد بهشون تعلق خاطر داشت رو فدای یه چیز کردم.
فدای عشقی که تا همیشه عاشق داشتنشم.
عشقی که گرونترین قیمت دنیا رو براش دادم.!
...
خیلی شاعرانه و ادبی شد.باید خودمونی تر بگم:
نام: (چه فرق میکنه؟)
شهرت: (اینم مثه نام!)
جنسیت: مذکر
متولد: 15 آذرماه 1356
تحصیلات: کارشناسی الکترونیک
علاقه زیادی به شعر دارم.گهگاهی هم دست به قلم میشم.اما توی نگهداری نوشته ها تنبلم.
از اونجا که هر جایی مثه گوشه روزنامه یا ورق باطله یا هر جای سفید دیگه ای ممکنه یه مطلب بنویسم،اکثرشون گم و گور میشن.
آخرشم مثه خودم گور به گور میشن.
خیلی سعی کردم به کارام نظم بدم؛اما نتونستم.خب چه کار کنم،تو یه چارچوبی به اسم «نظم» قرار گرفتن،اصلا تو وجودم نیست.
(اما قول میدم بازم سعی کنم.)
آها،تا یادم نرفته اینم بگم که سالهاست از تخلص شعری « والی » استفاده میکنم.
اسم مستعار اینترنتیم هم «شیفته» بود که عوضش کردم و به جاش « تلخ » رو انتخاب کردم.
دیگه ... دیگه...
همین.فکر کنم زیادی هم حرف زدم.
ببخشید که طولانی شد.
مطالب بالا رو توی قسمت « شناسنامه کامل من » وبلاگ هم میذارم.
به امید زندگی خوش برای همتون.
(تلخ)
سلام
یه تفعل به حافظ زدم.
یه دفه هوس کل کل به سرم زد،که البته بار اول هم تیست.
نتیجه کار این شد:
الا ای حافظ شیراز ، مگو شعری اگر مستی
که در مستی عیان سازی همه اسرار سرمستی
قدح نوشان این ساقی،به محرم خانه هستی
نگهبانان رازند و خموشی پیشه در مستی!
همه چیزم به راهه ، زندگی بر وفق مراده،
فقط کل کل با حضرت حافظ رو کم دارم!
چی بگم !
(شیفته)
سلام
یه اتفاق بدی در حال وقوعه،می دونم.
کاش هر چی هست میتونستم جلوشو بگیرم.
دیگه از کابوس دیدن خسته شدم.
بگذریم،بهتره یه شعر براتون بنویسم
فرصت بودنم از غنچه بسته کمتر
فرصت بی تو بودن کمتر که باشه بهتر
فرصت بودن تو ای گل نازنینم
چه با من و چه بی من از همه گلها بیشتر
(شیفته)